Z głębokim żalem przyjęliśmy informację o śmierci Wacława Janickiego – czytamy na facebook’owym profilu Cricoteki – artysta z wykształcenia był historykiem sztuki, ukończył Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
Wacław Janicki jako aktor współtworzył zespół Teatru Cricot 2 – był odtwórcą wielu istotnych ról w spektaklach Tadeusza Kantora. Zagrał w: „Kurce wodnej" [Ewader (1967), Widmower (1972)], „Nadobnisiach i koczkodanach" [Szatniarz (1971)], „Umarłej klasie" [Staruszek z Sobowtórem (1976)], „Wielopolu, Wielopolu" [Wuj Karol (1880)], „Niech sczezną artyści" [Autor Opisujący Swoją Śmierć (1985)], „Nigdy tu już nie powrócę" [Chasyd ze spektaklu „Kurka wodna"; Biskup z cricotage’u „Gdzie są niegdysiejsze śniegi" (1988)], „Dziś są moje urodziny" [Ojciec (1991)] oraz cricotage’u „Gdzie są niegdysiejsze śniegi" [Kardynał (1979)].
W latach 1968–1974 wraz z bratem Lesławem Janickim oraz Jackiem Stokłosą współtworzył Drugą Grupę, działającą przy Galerii Krzysztofory w Krakowie oraz Galerii Foksal w Warszawie. Artyści tworzyli wspólnie happeningi, eventy, projekcje filmowe i działania konceptualne. Twórczość Drugiej Grupy doczekała się podsumowań w postaci takich wystaw jak: „Druga Grupa. Sprawdzam!" [Cricoteka (2015)] czy „To co mieliśmy zrobić, tośmy zrobili. Druga Grupa – ujęcie monograficzne" [Cricoteka, Związek Polskich Artystów Fotografików Okręgu Krakowskiego (2017)].
W pierwszą rocznicę śmierci Tadeusza Kantora Wacław Janicki wraz z bratem wystawili w Galerii Krzysztofory „Ohio Impromptu" (1991) według tekstu Samuela Becketta. Następnie zaś w Rzymie zrealizowali „Beckettianę" (1992), która doczekała się pokazów w ramach tournée w Polsce i we Włoszech. Artysta współpracował m.in. z: Christianem Boltanskim („Le Voyage d’Hiver" – Opéra Comique de Paris) we Francji czy Władysławem Znorko („Ullysse al’evers, Alpenstock" – Teatr Cosmos Kolej) i Loredaną Putignani („Terramare") we Włoszech.
Wacław Janicki wystąpił również kilkukrotnie w produkcjach filmowych m.in. w „Potopie" w reżyserii Jerzego Hoffmana (1974). W 2000 roku wraz z bratem opublikował tom wspomnieniowy pt. „Dziennik podróży z Kantorem 1979–1990".
Od 1991 do 2019 roku w każdą kolejną rocznicę śmierci Tadeusza Kantora brał udział w pokazie Żywych Pomników, występując – obok Jana Książka i Lesława Janickiego – jako jeden z Chasydów z deską ostatniego ratunku.
Za swoją działalność i osiągnięcia artystyczne w 2021 roku Wacław Janicki został odznaczony złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Nabożeństwo żałobne zostanie odprawione w Bazylice Mariackiej 14 stycznia 2025 r. (wtorek) o godz. 12.00, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłego na Cmentarz Rakowicki.