Cricoteka zaprasza na kolejne wydarzenia odbywające się w ramach festiwalu „Gra z Kantorem: Hiszpania – furie, fantomy, infantki”.
fot. mat. organizatora
Tres – najcichszy performans świata
Rozmowa Marcina Barskiego z Michałem Liberą
22 listopada, godz. 18.00
Cricoteka - ul. Nadwiślańska 2-4
Wstęp wolny
Rozmowa w języku polskim, tłumaczenie na polski język migowy
Kataloński artysta Tres uczynił ciszę głównym tematem swojej praktyki. Badał różne jej aspekty w swoich pracach wizualnych, działaniach performatywnych oraz dźwiękowych. Swego rodzaju opus magnum Tresa jest performans Blackout, polegający na stopniowym wyłączaniu urządzeń elektrycznych w wybranym budynku - w przeciągu 30-40 minut publiczność jest oswajana z coraz głębszymi poziomami ciszy, aż w końcu budynek staje się tylko martwą, architektoniczną konstrukcją. Niespełnionym marzeniem Tresa było „wyłączenie” budynku Cricoteki w Krakowie, co wynikało między innymi z fascynacji artysty pracami Tadeusza Kantora. O tym, jak można byłoby przeprowadzić taki performans, dlaczego jest to takie trudne oraz o tym, w jaki sposób twórczość Kantora wpłynęła na Tresa, porozmawiają Michał Libera i Marcin Barski.
Podczas spotkania odbędzie się projekcja performansu katalońskiego artysty „Kakua y Kántor. Concierto silencioso para coro y mar de mercurio”, który polegał na odtworzeniu Kantorowskiego „Panoramicznego happeningu morskiego” w Święto Muzyki, 21 czerwca 2006 roku na barcelońskiej plaży Sant Sebastià. Akcja odbyła się z udziałem niemego chóru Euskal Hiria pod batutą Pablo Beleza, z udziałem Jakoba Draminskyego, Aurory Velez, Sergiego Vergesa i Davida Parrasa.
TRES – hiszpański artysta (Barcelona, 1956 – Premià de Dalt, 2016) interdyscyplinarny, którego twórcza działalność koncentrowała się na badaniu i eksperymentowaniu z ciszą.
Marcin Barski – niezależny kurator, wydawca muzyczny, autor tekstów i tłumacz. Pracuje w ciszy i tworzy niePrzewodniki, będące alternatywnym sposobem zwiedzania miast.
Michał Libera – socjolog, autor esejów dźwiękowych, eksperymentalnych form radiowych oraz oper. Prowadzi wydawnictwo Populista poświęcone nadinterpretacji muzyki oraz produkuje serie reinterpretacji muzyki z archiwów Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia (Bôłt Records).
***
Biel cienia - projekcja spektaklu
Reżyseria Marta Carrasco
23 listopada, godz. 18.00
Cricoteka - ul. Nadwiślańska 2-4
Wstęp wolny
Wprowadzenie: Magdalena Link-Lenczowska
Spektakl bez słów
Taneczny monodram, w którym artystka podejmuje eksploracje przestrzeni między śmiercią a pamięcią, zamieniając scenę w rodzaj Kantorowskiej maszyny pamięci naznaczonej silną, feministyczną perspektywą. Ponadto skupia się na mechanizmach władzy w świecie sztuki poprzez cielesną wiwisekcję relacji Camille Claudel i Aguste’a Rodina. Tu scena staje się ramą, która pęta artystkę i z której konwencji, wzmocnionych patriarchalną relacją emocjonalną, stopniowo się wybudza po dekadach letargu w klinice psychiatrycznej, walcząc o własną tożsamość artystyczną.
Katalońska choreografka, tancerka i aktorka, sama najchętniej określająca się jako artystka performatywna. Założycielka grupy Companyia Marta Carrasco, jako choreografka stale współpracuje z Teatre Nacional de Catalunya. Jej styl tanecznej ekspresji pomiędzy ekspresjonizmem i groteską sprawia, że porównywana jest przez krytyków do Piny Bausch.
***
Infantka Velázqueza - czytanie performatywne sztuki Jerónima Lópeza Mozo
25 listopada, godz. 18.00
Cricoteka - ul. Nadwiślańska 2-4
Czytanie performatywne w języku polskim, z tłumaczeniem na polski język migowy
Bilety w cenie 20/15 zł do kupienia w kasie oraz na naszej stronie
Czytanie performatywne sztuki Jerónima Lópeza Mozo przygotowane przez Pracownię Dramaturgiczną Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie.
Punktem wyjścia dla sztuki Infantka Velázqueza jest wizyta w muzeum Prado Tadeusza Kantora, kiedy to artysta dostrzega, że uwieczniona na obrazie Las Meninas Infantka Małgorzata chce się zeń wydostać. Udaje się jej uwolnić z symbolizującego opresyjną kontrolę płótna, by następnie, przemierzając Europę, znaleźć się w pracowni Kantora. Ten zachęca ją do odtworzenia, z udziałem aktorów Cricot 2, jej historii, co otwiera pole autotematyczne w dramacie. Podróż Infantki przebiega w różnych planach czasowych – jest reprezentacją rzeczywistej wędrówki przyszłej cesarzowej na dwór wiedeński (gdzie odbył się jej ślub z Leopoldem I Habsburgiem) i tułaczki przez Europę targaną konfliktami zbrojnymi, jak hiszpańska wojna domowa, druga wojna światowa, hiszpańska transformacja ustrojowa, praska wiosna, rewolucja goździków, paryski maj, upadek muru berlińskiego, wojna na Bałkanach, aż po współczesność i rodzący się koncept Europy.
Wydarzeniu towarzyszy projekcja filmu: Tadeusz Kantor w Muzeum Prado (reż Tom Skipp).
Film w języku polskim, z angielskimi napisami
Film jest hommage dla artysty stworzonym w stulecie jego urodzin. Duch Kantora odwiedza Prado. Zatrzymuje się kolejno przed dziełami sztuki, które były inspiracją dla malarstwa i teatru artysty: Las Meninas Diega Velázqueza i 3 maja 1808 Francisca Goi. Podziwiając je, spotyka postacie ze swojego biednego pokoiku wyobraźni: Wiecznego wędrowca, Studentkę sztuki i Infantkę. Przeszłość i teraźniejszość zaczynają się przenikać – napoleońska okupacja Hiszpanii, nazistowska i sowiecka okupacja Polski.