Dzisiaj, w 30-lecie Stygmatora, z przyjemnością stwierdzamy, iż stał się on - obok salonu Anny Dymnej - czołową sceną poetycką w Polsce.

Salon literacki Anny Dymnej, mający siedzibę we foyer Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, zyskał już renomę nie tylko w Polsce. Ale to niejedyne w grodzie Kraka miejsce, w którym króluje poezja. Co prawda w Stygmatorze zaczęło się nieco inaczej, bowiem współczesny dramat "Ślepiec" (premiera: luty 1982 roku) autorstwa Piotra Krzysztofa Preissa stał się pierwszą premierą teatru powstałego w Krakowie 12 czerwca 1981 roku. Dla każdego, kto pamięta klimat polskich wydarzeń politycznych tamtego okresu, jest oczywiste, z jaką osobą kojarzył się tytułowy ślepiec. Aluzja była nad wyraz wymowna, toteż wrażliwa krakowska publiczność zaludniała nadkompletami teatralną widownię. Zabiegi cenzury postawiły znak zapytania nad dalszym bytem nowo powstałej sceny. Na szczęście dla Melpomeny los okazał się łaskawy. Przyszły kolejne premiery: "Ostatni salut brygadiera Greena" Broszkiewicza, "Powieść o śmierci Galerii" Visnica, "Męczeństwo Piotra Oh