Po powrocie George'a Bernarda Shawa z wizyty w Związku Radzieckim w 1931 r. jedna z gazet brytyjskich sprawozdanie z jego konfe­rencji prasowej opatrzyła tytułem: "Stalin jest naj­większym człowiekiem świata, oświadczył znany kpiarz George Bernard Shaw". Przypomniała mi się ta anegdota, gdy oglądałem w poniedziałkowym Teatrze Telewizji sztukę Ronalda Harwooda "Herbatka u Sta­lina" w reżyserii Janusza {#os#6521}Morgensterna{/#}. Rzecz dzieje się bowiem właśnie w czasie owej wizyty Shawa w ZSRR. Mor­genstern powierzył rolę Stalina Janu­szowi {#os#319}Gajosowi{/#}, a Shawa Gustawowi {#os#27}Holoubkowi{/#}. Te dwie kreacje niewątpli­wie dowartościowały dość wątły tekst Ronalda Harwooda. Obejrzałem tę inscenizację z zaintere­sowaniem, ale bez owego dreszczu, który wywołuje wielkie dzieło.