Sztuka w trzech aktach J. Szaniawskiego

Błogosławieństwem J. Szaniawskiego jest, że posiada... Roentgenowskie spojrzenie. Dzięki niemu przenika on zwyczajne zjawiska życia ukazując nam ich istotną treść, odmienną od tej którą widzimy, oraz ich tajemne związki, dla nas niezrozumiałe. Dlatego ostatnia sztuka znanego autora jest pozornie historią nieszczęśliwego kowala, który wykuwa swój los pracowicie i uczciwie, lecz ten wygina się i kształtuje inaczej niż chce jego młot. Sztuce tej możnaby równie dobrze dać tytuł: ,,Człowiek, majątek i los". Młoda żona kowala umiera zostawiając mu dziecko, które okazuje się jest nie jego lecz wędrownego grajka. Znajomy, któremu udzielił gościny na noc, kończy życie pod jego dachem, on zaś zostaje posądzony o przywłaszczenie sobie jego pieniędzy. A "córkę" jego ciągnie w dal, niczym te przybłędy, które "coś gna po świecie, gdzie ziemia styka się z niebem". Bo też jego córka jest dzieckiem jednego z nich. I życie zwala kowala z nóg.