Za dwa dni zobaczymy "Sytuacje rodzinne". To pierwsza z realiza­cji w 2000 r. w Teatrze Współczes­nym. Najbardziej ostra i tajemnicza, najmniej konwencjonalna i z udziałem najmłodszych aktorów wrocławskie­go teatru. Spektakl przygotowuje Kry­styna Meissner. LESZEK PUŁKA: Wystawia pani "Sy­tuacje rodzinne" Biljany Srbljanović. Najpierw było trudne opowiadanie o dojrzewaniu dorosłych w sztuce Norena, teraz trudne dorastanie dzieci. Czy uważa Pani, że rodzina to dobry materiał dla tworzenia tzw. metafory naszych czasów? Krystyna Meissner: Tytuł trochę myli. Te "Sytuacje rodzinne" grają aktorzy, któ­rzy grają dzieci, które grają dorosłych. Bar­dzo skomplikowany układ i świetna sztu­ka. Srbljanović nawet nie próbuje stawiać diagnozy, która dałaby się zamknąć w efek­townej metaforze. Dziś agresja rodzi się w pojedynczym człowieku, nie w masach, ale między nami. Biljana Srbljanović mia­ła znakomity pomysł, by pokazać te lęki poprzez działa