Praskie Quadriennale Scenografii zderza wyobraźnię artystów z entuzjastami wirtualności - pisze Jacek Cieślak w Rzeczpospolitej.

Najpierw wyrastają przed nami trójwymiarowe, fosforyzujące kolumny, a gwałtowne oderwanie się od ziemi przyprawia o zawrót głowy jak lot odrzutowcem. Szybujemy w chmurach, nagle znajdujemy się w lesie, a potem nad jeziorem. Kalejdoskop zmian i sinusoida emocji jest w czeskiej wirtualnej (VR) prezentacji "360" imponująca, tak jak w innych narodowych ekspozycjach, pokazujących światowe tendencje w teatrze i sztukach wizualnych. Polskie pałace W polskiej prezentacji przygotowanej przez Aleksandrę Wasilkowską i Krzysztofa Garbaczewskiego po założeniu gogli i słuchawek podróżujemy przez bazary i pałace utopijnego miasta Aporia. Wyjątkowy jest efekt przechodzenia przez ściany i przepływania przez innych ludzi. Czujemy się jak duchy i może właśnie o to chodzi w wirtualności. Zastanawia projekcja irlandzka. Stawia fundamentalne pytanie o przyszłość sztuki: oto artysta zasiada przy kominku i symbolicznie wrzuca do ognia papierowe projekty. - A ja nie wyo