Aż trudno uwierzyć, że 95% tekstów wykorzystywa­nych w przedstawieniu pochodzi z opublikowanych, ogólnie dostępnych, nie objętych żadną tajemnicą wy­dawnictw książkowych i nutowych". Okazuje się, że wystarczy frag­ment wojskowego regulaminu wypo­wiedzieć na scenie, a już widzowie pękają ze śmiechu. Jeśli dodać do tego aktorską interpretację, jakiś re­kwizyt lub dwuznaczną ruchową aranżację, to już łzy radości z oczu płyną. Mieszanka nostalgii i zasko­czenia towarzyszy nowemu odbioro­wi piosenek-hitów kołobrzeskich pre­zentacji (nostalgii, bo np. Barbara Książkiewicz była gwiazdą kilku edy­cji Festiwalu Piosenki Żołnierskiej i miała szczególne miejsce w moim dziecięcym serduszku, zaskoczenia, bo nie zauważyłam przerażającej głu­poty tekstów tych przebojów). Po­mysł spektaklu powstał w 1987 roku. Najpierw to była praca dyplomowa studentów warszawskiej szkoły tea­tralnej, teraz z wielkim powodzeniem grana jest na deskach