Pałacowe wnętrze. Na stole nakrytym na dwie osoby wykwintne potrawy. Za sto­łem superdyplomata i superglina: Talleyrand i Fouche. Za oknami "wzburzony lud Paryża" (czasem daje znać o sobie jakimś kamie­niem, który bije szyby, lecz nie psuje wieczoru). Panowie spotkali się na dwie godziny, aby znaleźć ustrój dla Francji... króla, który będzie NAS potrzebował. Premiera spektaklu "Kolacja" od­była się na małej scenie warszaw­skiego Teatru Powszechnego 15 grudnia 1990 ro­ku. Strasznie daw­no temu. Ostat­nich kilkanaście miesięcy dopisało nam kawałek biografii, który powo­duje, że inaczej, mocniej możemy odebrać ten spektakl o politykach i polityce. Ktoś podejmuje decyzje, które nas dotyczą, ale wcale jak ci właśnie panowie - nie przejmuje się naszym zdaniem. Trudno się oprzeć wrażeniu, że niedawna powtórka "Thermidora" Przybyszewskiej (grupa polityków chce, ale boi się obalić Robespierre'a, już niewygodnego, ale jeszcze niezastąpionego p