Mottem swego filozoficznego studium poświęconego kobiecie Simone de Beauvoir (1908-1986) uczyniła myśl Poulaina de la Barre: "Wszystko, cokolwiek mężczyźni napisali o kobietach, musi być podejrzane, gdyż każdy z nich jest jednocześnie sędzią i stroną". Był to wyraz przekonania o tym, że funkcjonujące dotąd w literaturze i filozofii sądy o kobietach grzeszą fałszem jako formułowane wyłącznie z męskiej perspektywy. "Druga płeć", bo taki tytuł nosiło studium de Beauvoir, była bardzo głośną książką, a w latach 70. stała się manifestem ruchu feministycznego, kreując autorkę jako symbol kobiety wyemancypowanej. Jej twórczość beletrystyczna ogniskuje się również wokół tematyki "kobiecej". Opowiadanie "Kobieta zawiedziona" (wyd. 1967) należy do najbardziej udanych i popularnych utworów pisarki. Jest to utrzymana w formie pamiętnika historia kilkunastu miesięcy życia 40-letniej kobiety, której małżeństwo przechodzi głęboki kryzys. Monik
Tytuł oryginalny
Kobieta zawiedziona
Źródło:
Materiał nadesłany
Gazeta Wyborcza - Gazeta Stołeczna nr 110