[...] "Zemsta" zrealizowana w warszawskim Teatrze Powszechnym stanowi aktorski popis {#os#1296}Pszoniaka{/#}, {#os#592}Pawlika{/#}, {#os#1181}Seniuk{/#}, {#os#318}Żółkowskiej{/#}, {#os#322}Kowalskiego{/#}. Ale przecież konwencja gry, stwarzająca aktorom tak wielkie możliwości kreacyjne, znakomicie przylega tu do reżyserskiej koncepcji przedstawienia, ba, logicznie z niej wynika! {#os#871}Hübner{/#} realizuje bowiem spektakl w konwencji próby. Próby, na której obecna jest publiczność. Stąd "niegotowość" scenografii, stąd "niegotowość" postaci. Stąd możliwość - nienachalnego - bawienia się tekstem, konieczność wkraczania na scenę inspicjentki, itp. Co rodzi dodatkowe efekty komiczne. Subtelne jednak. Bez przeforsowań. Aktorzy zaś otrzymali szansę i "wcielania" się, i grania nieco obok. Stosowanie różnych środków wyrazu i uplastycznia kreowaną postać, i umożliwia widzowi zobaczenie, jak złożoną jest sprawa aktorskiej interpretacji. "Zemsta" Hübn