26 i 27 sierpnia w Teatrze im. S. Żeromskiego obejrzeć będzie można spektakl „Dance Mom" wg koncepcji i w choreografii Wojciecha Grudzińskiego. Po niedzielnym spektaklu odbędzie się spotkanie wokół zbioru „Teo. Dramaty" Pawła Soszyńskiego.
fot. Bartek Zalewski/mat. Nowy Teatr
Tytuł spektaklu jest parafrazą nazwy amerykańskiego reality show Dance Moms, którego fabuła koncentruje się na tańczących dzieciach i zachowaniach matek obserwujących konkurujące pociechy. Związek matki i dziecka jest chyba najbardziej intymną formą więzi – jednocześnie uniwersalną i trwałą. Dlatego próbujemy odtworzyć ją w innych relacjach: patchworkowych rodzinach, queerowych domach czy grupach plemiennych. Każda odwołuje się do figury strażniczki domowego ogniska, z którą nie sposób się rozstać.
W relacji matka-dziecko dominuje fenomen cielesnego pokrewieństwa wykraczającego poza sferę prywatną i stającego się politycznym manifestem. Polityczna jest nie tylko kobiecość postrzegana przez pryzmat macierzyństwa, ale także figura kobiety w wieku po-reprodukcyjnym, która jest permanentnie wymazywana z kultury patriarchalnej. Pragnienie i ciało matki stają się niewidoczne, ustępując miejsca życiu dziecka.
W DANCE MOM Wojciecha Grudzińskiego wychowana na warszawskim Mokotowie córka wojskowego i księgowej, skrupulatna i wrażliwa ekonomistka z czterdziestoletnim stażem pracy zatańczy z trójką artystów, w tym z własnym synem. Historie rodzinne i motywy autobiograficzne przywoływane w trakcie spektaklu posłużą za kanwę opowieści o fenomenie matki i syna, bogini i bożka, cząstki oddzielającej się od całości, początku i końca, tego co świadome i nieuświadomione, młode i stare. W spektaklu przywołamy żywioły, z których składa się życie, sięgniemy do źródeł płodności, by spojrzeć na umykający czas, z relacji matki i syna wysnujemy pierwszą opowieść – komiczną, trywialną i niesamowitą, cudowną i pożyteczną, mądrą i głupią.
W naszej „odmieńczej” rodzinie ciała nieodpowiednie i niedopasowane nie istnieją. Nie ma granic dla performatywnej wolności, nie ma wstydu, żenady, przegięcia; jest tylko udrożnianie kanałów – zupełnie jak w trakcie rodzenia. Pomyłka w tańcu stała się elementem choreografii, a kanon piękna został całkowicie uwolniony od społecznych rygorów i kulturowych konwencji. DANCE MOM to celebracja pokrewieństwa i taniec pochodnych ciał; taniec macierzyństwa bez dzieci i dzieci bez matek; mężczyzn, którzy chcą być matkami i matek, które chcą być dziećmi. Zanurzenie świata na powrót w baśni, w pieśni, canzonie i balladzie. Opera w warszawskim M4. To również pochwała dziedzictwa choreografek, które nazywamy matkami tańca i o których nie sposób zapomnieć.
Pamiętacie mit o sprośnej Baubo, która rozbawiła zrozpaczoną po stracie córki Demeter?
"I was born to make you happy" (Britney Spears)
W tekście spektaklu użyto cytatów z filmów: Jak działa jamniczek (1971) w reżyserii J. Antonisza i Wredne dziewczyny (2004) w reżyserii Marka Watersa oraz:
- fragmentu tekstu piosenki Lecha Konopińskiego Wyćpiół mnie;
- rymowanek dla dzieci (czasdzieci.pl – znalazł Paweł Soszyński)
Inspiracją do tekstu były także fragmenty zapisków prywatnych Leona Gąsiorowskiego, Marii Gąsiorowskiej, Ewy Grudzińskiej i Wojciecha Grudzińskiego [za zgodą spadkobierców – Ewy i Wojciecha Grudzińskiego].
Spektakl koprodukowany przez Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i Nowy Teatr w Warszawie. Powstał w ramach "Poszerzania pola" - programu choreograficznego warszawskiego Nowego Teatru i Art Stations Foundation, którego kuratorką jest Joanna Leśnierowska.
Partnerem produkcji jest Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie oraz Komuna Warszawa.
fot. proj. okładki: Marcin Hernas/ tessera.org/ mat. Wydawnictwa Krytyki Politycznej
Po spektaklu Dance Mom zrealizowanym według koncepcji i w choreografii Wojciecha Grudzińskiego, odbędzie się spotkanie wokół zbioru Teo. Dramaty opublikowanego przez wydawnictwo Krytyki Politycznej. Publikacja dramatów autorstwa przedwcześnie zmarłego Pawła Soszyńskiego jest ważną okazją do porozmawiania na temat twórczości dramaturga, który z kieleckim teatrem spotkał się podczas pracy nad spektaklem Dance Mom. W spotkaniu uczestniczyć będzie Joanna Ostrowska – współdramaturżka Dance Mom – oraz dziennikarz i dramaturg Witold Mrozek. Oboje są redaktorami książki Teo. Dramaty Pawła Soszyńskiego. Spotkanie poprowadzi dramaturg kieleckiego teatru, Paweł Sablik.
27 sierpnia (niedziela), godz. 18.30
WSTĘP BEZPŁATNY