Zanim bohater książki chwycił za pióro, był wziętym aktorem, cenionym reżyserem i darzonym szacunkiem dyrektorem teatralnym. Dopiero po czterdziestce przeistoczył się w dziennikarza i pisarza - o książce Pawła Chojnackiego pisze Tomasz Zbigniew Zapert w Magazynie Literackim Książki.

Tekstami prasowymi, w szczególności skrzącymi się ciętym dowcipem felietonami - o krajowy prymat na tym polu konkurował jedynie ze Stefanem Wiecheckim; Słonimski, Boy, Nowaczyński czy Zbyszewski byli autorami zdecydowanie bardziej elitarnymi - zaskarbił sobie sympatię czytelników. "Gdyby we wrześniu 1939 roku trafiła go bomba, miałby dziś w Krakowie swój pomnik, ulicę i szkołę swojego imienia. Ale nie ma, bo przeżył, a to, co pisał i mówił o komunizmie i nowych elitach, jest dla nich nie do przyjęcia do dziś" - podkreśla autor tej fascynującej i wyczerpującej zarazem biografii. Paweł Chojnacki od lat walczy o przywrócenie pamięci o duchowym przywódcy niezłomnej emigracji, cieszącym się u schyłku międzywojnia popularnością dzisiejszych celebrytów. Był jednym z ostatnich ludzi renesansu, mających wielkie osiągnięcia w bardzo odmiennych dziedzinach. Zasięg jego felietonów zamieszczanych na łamach "Ilustrowanego Kuriera Codziennego" redakcj