Scenografia do "Nawróconego w Jaffie" przedstawia odarty ze ścian zewnętrznych środek nędznego ho­teliku, ze skromnym hallem, scho­dami i wnętrzem pokoiku z wiecz­nie rozesłanym łóżkiem na pierw­szym planie. Podobnie bez żenady są tu odsłonięte motywy i pobudki ludzkich czynów - Marek (Mariusz {#os#2574}Puchalski{/#}) i Robert (Janusz {#os#319}Gajos{/#}) wiedzą już o sobie nawza­jem tyle złego, że nic do ukrycia nie mają. Otaczają ich ludzie podobnie przegrani. W takim świecie przewartościo­waniu ulegają tradycyjne skale moralne - etyczniej pewnie jest męż­czyźnie sprzedawać się starym boga­tym turystkom niż żyć ze zbrodni, uczciwsze wydawać się może hand­lowanie wdziękami przyjaciela i wyłudzanie pieniędzy od zamożnych głupców niż krzywdzenie biedniej­szych od siebie... Marek, alter ego autora, broni się przed uczuciem psychicznego dyskomfortu cyniz­mem i pozą oraz dokuczaniem Robe­rtowi, jak gdyby sprawdzić chciał przy okazji