Gombrowiczowska proza często była adaptowana dla teatru. Dotyczy to również "Ferdydurke", powieści napisanej w 1937 roku. Oglądać ją można obecnie w warszawskim TEATRZE POWSZECHNYM. Reżyser przedstawienia, Waldemar Śmigasiewicz, wiernie oddał problematykę "Ferdydurke" na scenie. Zbudował świat na granicy jawy i snu, w którym postaci na próżno uchylają się przed zniewoleniem Formą, przed "gębą" i "pupą". Tę Gombrowiczowską dialektykę świetnie ilustruje w spektaklu sekwencja, która rozgrywa się w szkole ("Dlaczego Słowacki wzbudza w nas miłość i zachwyt?"). A pojedynek na miny pomiędzy Syfonem i Miętusem to popis aktorskiej inwencji Piotra Machalicy i Cezarego Pazury. Warto go zobaczyć.