W "Dialogach karmelitanek" harmonijnie współbrzmią ze sobą muzyka, słowo, ruch, gest i scenografia. "Dialogi karmelitanek" to drugie trzech napisanych przez Francisa Poulenca dzieł operowych i chyba jedyne, które na stałe wpisało się w repertuar scen operowych na całym świecie. Jego subtelność musiała zaskoczyć niejednego krytyka znającego wcześniejszą operę buffa Poulenca - surrealistyczną farsę "Cycki Terezjasza" wg Apollinaire'a. Odmienne światy obu oper dobrze obrazują złożoność muzyki Poulenca, która niełatwo poddaje się stylistycznemu zaszufladkowaniu. Chór mniszek Operę o straconych na szafocie podczas Rewolucji Francuskiej karmelitankach opartą na dramacie Georgesa Bernanosa Poulenca skomponował w pierwszej połowie lat 50., gdy na świecie "szalała" muzyka atonalna i zbliżał się czas sonorystycznych eksperymentów. A kompozytor pisał: "Moje karmelitanki potrafią śpiewać tylko tonalną muzykę. Musicie im to wybaczyć". Naj