Za nami polska prapremiera sztuki Pawła Huelle "Kąpieli­sko Ostrów" i początek drogi przedstawienia, które w sobot­ni wieczór płynęło przez serca widzów niespiesznie i z namy­słem. Autor podarował lubel­skiej scenie sentymentalną opo­wieść o odzyskanym przez współczesną rodzinę domu, wokół którego przed laty pły­wał parostatek, a czereśniowy sad kłębił się od wczasowiczów. Dylematy wokół problemu sprzedaży resztek majątku wystawiają rodzinne więzy na pró­bę, ale w finale sentyment oka­że się silniejszy od pieniędzy. Współczesna wersja "Wi­śniowego sadu" Czechowa zo­stała przez Krzysztofa Babickiego potraktowana ze zbytnią adoracją dla tekstu i kultowego pisarza. Momentami spektakl aż prosił się o nożyce, co dodało­by mu dynamiki, scenicznego nerwu i teatralnej esencji. Choć z drugiej strony rozumiem re­żysera, który zwalniając czas, chciał wyrwać widzów z po­śpiesznej gonitwy, zwanej ży­ciem, i pozwolić im roz