"Gra w życie" Maxa Frischa w reż. Aleksandra Kaniewskiego w Teatrze Ateneum w Warszawie. Pisze Tomasz Domagała na stronie DOMAGALAsieKULTURY.

Sztuka Maxa Frischa "Biografie: Ein Spiel" (Biografia: Teatralna gra) przetłumaczona na polski jako "Gra w życie" to praktyczna realizacja jego idei "dramaturgii możliwości". Małgorzata Sugiera w swojej książce "W cieniu Brechta" tak streszcza jej założenia: "projekt teatru możliwości czy teatru wariantów miał skutecznie omijać mielizny założonego z góry sensu przyczynowo skutkowej akcji i zamiast problemów demonstrować modelowe przeżycia. W teatrze tym znalazło się wreszcie miejsce dla przypadku, świadomie wyrugowanego z poprzednich sztuk, zamierzonych jako laboratoryjne demonstracje prawideł świata na teatralnej scenie. Nie oznacza to jednak powrotu do teatru imitacji życia. Choć bowiem naturalna sekwencja zdarzeń dominuje w kolejnych wariantach, one same powinny się dać bez końca tasować wciąż w inne układy śladem kapryśnych asocjacji". Realizacją owego projektu jest właśnie dramat "Gra w życie", którego bohater, psycholog behawiorysta