"Klątwa" w reż. Barbary Wysockiej ze Starego Teatru i "Sprawa Dantona" w reż. Jana Klaty z Teatru Polskiego we Wrocławiu to konfrontacja odmiennych estetyk - o trzecim dniu Kaliskich Spotkań Teatralnych pisze Hubert Michalak z Nowej Siły Krytycznej.

Kolejny dzień kaliskiego Festiwalu rozpoczął się konferencją poświęconą różnym typom aktorstwa teatralnego. Jego zakończenie stanowiły pokazy spektakli Barbary Wysockiej i Jana Klaty, które okazały się konfrontacją dwóch estetyk. Prosta scenografia "Klątwy" [na zdjeciu] Starego Teatru w Krakowie zaledwie towarzyszy aktorom, nie przytłacza ich, nie odwraca od nich uwagi. Jest tak ostentacyjnie ascetyczna, że uwaga widza skupić się musi przede wszystkim na aktorze. Wykonawcy spektaklu poniekąd opowiadają sobie historię Młodej i Księdza, częściowo zaś ją rekonstruują odgrywając jej fragmenty, wcielając się w role. Te dwa rodzaje narracji uzupełniają się, nie kolidują ze sobą. Płynne, właściwie niezauważalne przejścia pomiędzy nimi wspomagają wrażenie nienachalnej, jakby improwizowanej opowieści, która sama z siebie snuje się i rozwija. Półprywatni, odprężeni aktorzy wydają się snuć historię od niechcenia, jednak ze scenicznego, z