Jest to nader krwawa i melodramatyczna historia zdrady i zawiedzionej miłości, ale w przedstawieniu Jana Nowary została ona wyraźnie stonowana i pokazana we wcale atrakcyjnej teatralnie formie. Wydaje się, że gdyby opowiedzieć ją inaczej powstałaby ciężka realistyczna opera. Głównym natomiast atutem tej inscenizacji jest sam klimat ubranej w muzykę i ruch, narastającej tragedii. Wielu scenom i obrazom nie sposób też odmówić teatralnej urody. W tym przedstawieniu teatralizacja sztuki z całą pewnością jest ważniejsza niż sama jej fabuła czy społeczno-obyczajowe tło starej hiszpańskiej wsi.