Prolog. Tej sztuki jeszcze nikt nie napisał, choć nad Prosną bardzo dobrze ją znają. Bohaterami jest para. On - mężczyzna w sile wieku, uroczy, zabawny, ciepły o "ogromnej, sugestywnej sylwetce i pięknym wolumenie głosu". Ona - młoda ambitna aktorka, słynąca tak z talentu, jak i z siły charakteru. Miejsce akcji: Kalisz, czas: początek lat sześćdziesiątych. Tytuł - ? Rzecz warta zastanowienia, bo z tej historii można wykroić kilka wątków - Tadeusza Kubalskiego, twórcę Kaliskich Spotkań Teatralnych i jego żonę Kaję Starzycką-Kubalską wspominają Anna Tabaka, Maciej Błachowicz.

Akt I: Miłość Tadeusz i Kaja kochali się niewątpliwie; nad Prosną spędzili siedem najpiękniejszych lat swojego życia. Równie wielką miłością oboje darzyli teatr. A więc, życie i teatr, scena i miłość, Kaja i Tadeusz. Naturalną scenerią dla tej historii stało się miasto z fantastycznym dziewiętnastowiecznym parkiem, wiosną rozkołysanym od słowiczych treli. "Nie ma już tych słowików, co były kiedyś. Ja chodzę po parku, słucham... jakiś pojedynczy zaśpiewa..." - powie Kaja gdy Tadeusz już od dawna będzie grał w niebiańskim przedstawieniu. Im dłużej żyła bez niego, tym silniej wracały wspomnienia. Z pięćdziesięciu lat na scenie Kaja Starzycka-Kubalska (nie lubiła swojego oficjalnego imienia Kazimiera) dwadzieścia sześć spędziła w Kaliszu. W innej wersji bohaterem głównym spektaklu będzie Tadeusz Kubalski, aktor, reżyser, architekt albo architekt, aktor i reżyser, jeśli brać pod uwagę właściwą kolejność zdarzeń. Do Kalisz