Tytus Makcjusz Plautus: "Kupiec". Komedia. Przekład: Gustaw Przychocki, opracowanie tekstów piosenek: Jerzy Połoński, muzyka do pantomimy: Halina Kalinowska, inscenizacja i reżyseria: Mieczysław Daszewski, scenografia: Kazimierz Mikulski. Premiera w Teatrze Powszechnym.

A więc mamy Plauta w Warszawie Rzymianina ze starożytnego Rzymu, filologicznie przez profesora-plautologa przełożonego. Plauta? Chyba żartujecie. Ktoś mruknął, że Plaut by się w grobie przewrócił, gdyby mógł obaczyć, co z nim w Teatrze Powszechnym wyczyniają, i że w ogóle swej sztuki by nie rozpoznał. Mylicie się: by rozpoznał. Chociaż nawrzucano do tego worka co niemiara, i wiersze Gałczyńskiego (nie bardzo tu pasują!) i piosenki jak dla Buffo (owszem) i parodie, trzy piętra, dziesięć pięter parodii. I wątpię, by się zacny Italczyk wściekł z powodu bezceremonialnej przeróbki i podkrążonej pikanterii - bo ostatecznie, cóż innego sam robił, za łagodniejących, ale wciąż jeszcze surowych czasów rzymskiej republiki? Wszystko to już było - mawiał mędrzec Ben Akiba. Oj, było, było. Farsy doryckie zrodziły komedię attycką (stara średnią, średnia nową) komedia grecka spłodziła komedię rzymską