"K." Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Teatrze Polskim w Poznaniu. Pisze Andrzej Horubała w Do Rzeczy.

Pomysł miał Paweł Demirski bardzo dobry: napisać dramat polityczny na podstawie książki Roberta Krasowskiego "Czas Kaczyńskiego. Polityka jako wieczny konflikt". Książka Krasowskiego bowiem - jak mało która diagnoza polityczna - nadaje się do przeniesienia na deski teatralne: najnowsze dzieje Polski przedstawia jako arenę zmagania się dwóch toksycznych jednostek, które swymi fobiami, kompleksami, chorymi emocjami zatruły, skaziły nasz kraj. Kaczyński i Tusk - mściwi, bezwzględni w walce o władzę, zdradzający najbliższych współpracowników, budujący partie wodzowskie - przedstawiani są przez Krasowskiego przez pryzmat kapitalnych anegdot, efektownych zdań wyłuskiwanych z przeróżnych wywiadów, przecieków i niedyskrecji, naprędce czynionych psychologicznych portretów. Krasowski, marzący o wyrazistej publicystyce, kreowaniu mitów porządkujących całe skomplikowane, pełne meandrów życie polityczne, narzucaniu sugestywnych obrazów, ukazywaniu n