Dziesiąty numer dwutygodnika "Teatr" br. w całości został poświęcony problemom łódzkiego środowiska teatralnego. Chciano w ten sposób podkreślić rangę Łodzi w życiu teatralnym Polski. Jakie zjawiska upoważniają do takiej oceny? Jest ich kilka, ale najistotniejszymi są konkretne dokonania artystyczne: Dejmkowa inscenizacja "Henryka VI na łowach" Kurpińskiego, "Prometeusz" Andrzejewskiego w reżyserii Zegalskiego, "Hamlet" w opracowaniu Maciejowskiego, "Balkon" Geneta w inscenizacji Grzegorzewskiego. W czerwcu Teatr Nowy do tamtych osiągnięć dodał premierę "Judasza z Kariothu" K. H. Rostworowskiego. Inscenizacja ta, zresztą niewybitna - co warto na wstępie zaznaczyć, nie wyrosła więc w próżni, wspierają ją inne dokonania, nierzadko j stojące na wyższym poziomie artystycznym. Jeżeli zatem zajmuję uwagę czytelnika "Tygodnika Powszechnego" łódzkim widowiskiem, to czynię tak z v trzech powodów. 1) sam utwór jest na tyle znaczący w historii polskie
Tytuł oryginalny
"Judasz z Kariothu" - 1972
Źródło:
Materiał nadesłany
Tygodnik Powszechny nr 29