Jest to jedno z dzieł ze szczególnym upodobaniem wznawianych na warszawskiej scenie operowej. Biorąc pod uwagę jedynie okres po drugiej wojnie światowej, wystawiono ją tutaj już cztery razy, z czego trzy - w gmachu Teatru Wielkiego. Pierwsze powojenne wystawienie "Cyganerii" miało miejsce w 1950 roku, jeszcze w budynku "Romy" przy ul. Nowogrodzkiej (gdzie dziś Operetka) i w tamtych warunkach przestrzenno-akustycznych ta kameralna w gruncie rzeczy - poza krótkim drugim aktem - opera Pucciniego "czuła się" znakomicie: nie przeszkadzało jakoś skąpe zaplecze oraz skromne możliwości techniczne, dawała się natomiast nawiązać szczególnie cenna w przypadku takiego właśnie lirycznego dzieła swoista intymna więź między sceną a widownią. Toteż tamte przed-stawienia "Cyganerii", realizowane przy tym ze świetnym zespołem śpiewaczym, cieszyły się wielkim i zasłużonym powodzeniem. W Teatrze Wielkim zaś bodaj żadna z dotychczasowych inscenizacji dzieła Puccin