Mija trzydziesta rocznica śmierci Aleksandry Śląskiej (ur. 4 XI 1925, zm. 18 IX 1989), najsłynniejszej aktorki w powojennej historii warszawskiego Teatru Ateneum.

Aleksandra Wąsik, bo tak brzmiało jej prawdziwe nazwisko, urodziła się w Katowicach. Artystyczny pseudonim przyjęła już jako studentka Państwowej Szkoły Dramatycznej działającej przy krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Od początku drogi zawodowej wyróżniały ją uroda, talent, determinacja i... szczęście. Egzamin dyplomowy zdała w 1947 (w szkole jej talent aktorski rozwijał się pod czujnym okiem profesorskich tuzów takich jak Juliusz Osterwa, Aleksander Zelwerowicz, Ludwik Solski). Do zawodowego teatru zawiodły ją młodzieńcze pragnienia charakterystyczne dla pokolenia, którego młodość przypadła na czasy wojenne. "Chciałam być kimś innym - z tęsknoty za fikcją, za bajką". Ale u źródeł jej fascynacji sztuką była miłość do poezji, a więc i recytacji. Teatr zdawał się być świetną formą materializacji tych marzeń. Jesienią 1949 roku była już aktorką warszawskiego Teatru Współczesnego w zespole Erwina Axera. Zagrała wów