"ŻYCIORYS WŁASNY RO­BOTNIKA" JAKUBA WOJ­CIECHOWSKIEGO, nagrodzony na konkursie pamiętnikarskim w ro­ku 1923, ogłoszony drukiem w roku 1930 stał się jedną z sensa­cji międzywojennego życia literac­kiego. Robotnik-emigrant, przez dwadzieścia lat pracujący w Niemczech, po powrocie do Polski spisał dzieje swego życia. Auten­tyzm tego pamiętnika, przebijają­cy się też w nieporadności i zgrzebności stylu, zyskał mu du­ży rozgłos. Zainteresował się nim Boy i przez siedem lat prowadził ożywioną korespondencję z auto­rem, starając się dla niego o po­moc finansową i o Złoty Waw­rzyn Akademii Literatury. Poza tym nakłaniał Wojciechowskiego do dalszego pisania, czego wyni­kiem był zbiór opowiadań "Raz kiedyś a obecnie". Zbiór ten nie miał już charakteru dokumentu z życia proletariuszy, obracał się głównie wokół tematyki erotycz­no-obyczajowej, zapewne nie bez wpływu Boya, który w tym okre­sie interesował się tymi sprawa­mi w swych