Śmiech to zdrowie? Tak mówią. Bywa, że jest le­karstwem na depresję. Można się śmiechem zarazić? Przypadek melancholijnego księcia Treflowego, którego pe­rypetie zobaczymy na scenie Opery Krakowskiej, udowodni, że można. Siergiej Prokofiew od początku miał pomysł na swoją drugą operę. Za­miast tradycyjnego spektaklu, chciał do libretta wpleść bajkę. Jego kon­cepcja zainteresowała słynnego dy­rektora opery w Chicago, Cleofante'a Campaniniego, który zlecił wyreży­serowanie dzieła rosyjskiemu, zale­dwie 27-letniemu, twórcy. Za inspi­rację posłużyła Prokofiewowi histo­ria Carla Gozziego "Miłość do trzech pomarańczy". Zanim reżyser na do­bre przedstawił głównych bohaterów, do prologu wprowadził grupę komentatorów spektaklu - Komików, Tragików, Dziwaków, Pustogłowych i Lirycznych, którzy chcą przepro­wadzić akcję opery po swojej myśli. W pierwszym akcie poznajemy cierpiącego na melancholię syna Kró­la Treflowego. Lekarst