Teatr publiczny: ambitny, tani i kochany przez wszystkich. Utopia? Nie to londyński National Theater - pisze Joanna Derkaczew w Gazecie Wyborczej

"West End padnie następny!" - krzyczał jeden z zamaskowanych chuliganów, którzy w weekend wiwatowali wokół podpalonego sklepu w londyńskim Peckham. Rozrywkowe centrum Londynu zwane także "teatrlandem" to wymarzony cel dla tłumów, które od trzech dni plądrują ulice Londynu. Nastawiona na bogatych turystów dzielnica, gdzie w ponad 40 teatrach komercyjnych gości co roku około 13 mln widzów, symbolizuje wszystko, co stare, snobistyczne i konserwatywne. Zupełnie inaczej jest z National Theatre. Ten nowoczesny ośrodek koło mostu Waterloo łączy najlepsze cechy dotowanej instytucji państwowej, sprawnego przedsiębiorstwa i publicznego placu. Full service leasing Od kilkudziesięciu lat walczy o zaufanie widzów ze wszystkich grup społecznych. "Narodowy" nie oznacza tu "schludnie opakowanego dziedzictwa warstw rządzących". O jego misji dyrektor artystyczny sir Nicholas Hytner mówi: "Chcemy opowiadać historie, które pokazują zmiany dokonujące się w naszym n