EN

10.02.2005 Wersja do druku

Jak powstał ostatni utwór Grażyny Bacewicz

Muzyka do baletu opartego na utworze teatralnym Pabla Picassa "Pożądanie schwytane za ogon" ("Le desir attrape par la queue") to ostatnia kompozycja, częściowo niedokończona, Grażyny Bacewicz - przypomina Jerzy Jasieński.

Balet został wystawiony przez warszawski Teatr Wielki 18 marca 1973 roku i prezentowany był na XVII "Warszawskiej Jesieni". Sztukę Picassa, napisaną po francusku w ciągu trzech dni (a raczej nocy) 1941 roku, spolszczył Mieczysław Bibrowski, długoletni korespondent PAP w Paryżu. Bibrowski znał Picassa, kilkakrotnie rozmawiał z nim o tej sztuce i otrzymał jego zgodę, na przekład. W przekonaniu, że Pożądania nie da się wystawić na scenie polskiego teatru, treść jest bowiem mało zrozumiała, zbyt "zakamuflowana", surrealistyczna, utrzymana w klimacie Jarry'ego i Apollinaire'a, przemyśliwał o przedstawieniu jej językiem baletu. Zwrócił się więc do mnie, ówczesnego dyrektora Teatru Wielkiego, z zapytaniem, czy by nas nie zainteresowała ta sztuka jako balet? Treść jej bowiem jest bogata, scenografia - być może samego Picassa - znacznie by ją wzbogaciła, nowatorskie pomysły zdolnego choreografa stworzyć by mogły feerię obrazów, tym bardziej, że techn

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Jak powstał ostatni utwór Grażyny Bacewicz

Źródło:

Materiał nadesłany

Ruch Muzyczny nr 3/6.02

Autor:

Jerzy Jasieński

Data:

10.02.2005