EN

6.02.2005 Wersja do druku

Jak powstał ostatni utwór Grażyny Bacewicz

Muzyka do baletu opartego na utwo­rze teatralnym Pabla Picassa "Pożąda­nie schwytane za ogon" ("Le desir attrape par la queue") to ostatnia kom­pozycja, częściowo niedokończona, Grażyny Bacewicz. Balet został wy­stawiony przez warszawski Teatr Wielki 18 marca 1973 roku i prezentowany był na XVII "Warszawskiej Jesieni". Sztukę Picassa, napisaną po fran­cusku w ciągu trzech dni (a raczej nocy) 1941 roku, spolszczył Mieczy­sław Bibrowski, długoletni korespondent PAP w Paryżu. Bibrowski znał Picassa, kilkakrotnie rozmawiał z nim o tej sztuce i otrzymał jego zgo­dę na przekład. W przekonaniu, że "Pożądania" nie da się wystawić na scenie polskiego teatru, treść jest bowiem mało zrozumiała, zbyt "za­kamuflowana", surrealistyczna, utrzymana w klimacie Jarry'ego i Apollinaire'a, przemyśliwał o przed­stawieniu jej językiem baletu. Zwró­cił się więc do mnie, ówczesnego dyrektora Teatru Wielkiego, z zapy­taniem, czy by nas nie zainteresowała ta szt

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Jak powstał ostatni utwór Grażyny Bacewicz

Źródło:

Materiał nadesłany

Ruch Muzyczny nr 3

Autor:

Jerzy Jasieński

Data:

06.02.2005

Realizacje repertuarowe