"Jak być kochaną" wg Kazimierza Brandysa w reż. Leny Frankiewicz w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Magda Kuydowicz w Teatrze dla Wszystkich.

O spektaklu na motywach opowiadania Kazimierza Brandysa słyszałam od osób teatru, że to artystyczne wydarzenie, tłumnie odwiedzane na Małej Scenie Teatru Narodowego przy ulicy Wierzbowej. Biletów, rzeczywiście, jak na lekarstwo. Tym bardziej zapragnęłam je zobaczyć. Przede wszystkim wspaniały jest sam tekst Brandysa, na którego motywach Lena Frankiewicz wyreżyserowała swój spektakl: "Mówi się tu i o przypadkowości naszych losów, i o nieefektowności prawdziwego bohaterstwa; rysuje - tyle lat przed pojawieniem się tego pojęcia - perspektywę kobiecą, >>herstorię<< w miejscu >>his-story<<; stawia pytanie o wartość poświęcenia [...], pokazuje się przeraźliwą różnicę między wewnętrznym światem jednostki i jej obrazem w oczach innych" - jak to trafnie zrecenzował w programie przedstawienia pisarz i krytyk sztuki, Jerzy Sosnowski. Główna bohaterka, Felicja (rewelacyjna Gabriela Muskała), podróżuje samolotem do Paryża. Ma tam spotkanie z publi