Monodram Mileny Gauer z Te­atru im. Jaracza w Olsztynie zo­baczymy w niedzielę na sce­nach Łaźni Nowej. Sztuka "Jackie. Śmierć i księ­żniczka" oparta jest na tekście Elfriede Jelinek. Autorkę zain­spirowała historia Jackie Ken­nedy. Spektakl nie jest jednak opowieścią biograficzną, ale fantazją o kobiecie, której tak naprawdę nie ma, ponieważ doskonale wypełnia społeczne wzorce. Tekst uderza przede wszyst­kim w kobiety. Te, które zga­dzają się na rolę ozdób i masko­tek. Zawsze pięknych, zawsze szczupłych, zawsze milczą­cych. "Jackie" jest policzkiem wymierzonym wszystkim wy­znawcom "prawa naturalne­go", którzy przekonani są o oczywistości płciowych ról. Reżyserka Weronika Szcza­wińska ukazuje Jackie jako nor­malną kobietę, która boryka się ze swoimi słabościami i której życie znaczy tyle ile jej różowy kostium. No i tyle, ile napisze o niej kolorowa prasa.