Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu: DZIADY ALBO MŁODZI CZARODZIEJE wg Adama Mickiewicza. Adaptacja, inscenizacja, reżyseria: Adam Sroka, scenografia: Iza Toroniewicz, muzyka: Krzysztof Szwaj-gier. Premiera 20 XII 1997.

Przedstawienie "Dziady albo Młodzi czarodzieje" poprzedza inwokacja: "Witajże, ma jaskinio - na wieki zamknięci / Nauczmy się więźniami stać się z własnej chęci./ Czyż nie znajdziem zatrudnień? Mędrce dawnych wieków / Zamykali się szukać skarbów albo leków / I trucizn - my niewinni młodzi czarodzieje / Szukajmy ich, by otruć własne swe nadzieje". Może zresztą jest to motto. Zaczerpnięte z "Dziadów" Adama Mickiewicza, z którego pomocy, w bardzo dużym stopniu, korzystał autor przedstawienia, Adam Sroka. Daleki jestem od filologicznego oburzenia, ale bez zachwytu rejestruję fakt: Sroka tak przekomponował (zdekomponował) dramat otwarty "Dziady", że jego autor stał się tylko współautorem. I to wcale nie ważniejszym, mimo iż w przedstawieniu są prawie wyłącznie jego słowa, wersy, strofy. Dlatego też rezygnuję z próby włączenia opolskiego spektaklu w ciąg tradycji teatralnej, z konfrontacji ze zmiennymi przecież omówieniami historycznoliterack