"Głosy wewnętrzne" w reż. Krzysztofa Zanussiego w Teatrze TV. Pisze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczpospolitej.

Pierwsze sceny przedstawienia, kiedy sprzątaczka odkrywa ślady krwi i zwitki banknotów, mogłyby świadczyć, że Krzysztof Zanussi przerzucił się na teatr sensacji. Jednak nie. Bo choć intryga do końca trzyma widza w napięciu, reżyser, na szczęście, pozostał sobą - kronikarzem losu współczesnego inteligenta Zanussi - po siedmiu latach, jakie upłynęły od "Sesji kastingowej"- wraca do Teatru Telewizji w znakomitym stylu. Losy jego bohaterów, walczących o niezależność sumienia w rzeczywistości dwóch ostatnich dekad PRL, nadal - mimo radykalnej zmiany okoliczności - nie uległy zasadniczym przeobrażeniom. Skomplikowane uwarunkowania zewnętrzne wciąż wikłają ich w dylematy moralne, z którymi mocują się z podziwu godnym samozaparciem. "Głosy wewnętrzne" autorstwa i reżyserii Zanussiego to dwunowelowa opowieść o pokoleniowych różnicach zdań. Jak w klasycznym dramacie zachowana jest jedność miejsca, czasu i akcji. I przeciwstawne racje dwóch