Henryk Tomaszewski, twórca wrocławskiego Teatru Pantomimy, przyzwyczaił ostatnia publiczność i krytyków do pełnospektaklowych widowisk, obsługujących wielkie treści i wartości intelektualne. Gilgamesz, Odejście Fausta, Sen nocy listopadowej - to właśnie spektakle realizujące ten nurt poszukiwań. Łączył w nich Tomaszewski sztukę widowiskową, nasyconą nieomal barokowym przepychem i bogactwem elementów ze świadomą dyscypliną myśli. MENAŻERIA CESARZOWEJ FILISSY, ostatni program Tomaszewskiego, to po prostu błazenada, przypominająca wcale dosadnie i rubasznie, że pantomima nie może rezygnować z funkcji rozrywki i zabawy. Bo zawsze, od swoich narodzin, obsługiwała wszystko to, co niosło życie w swoim skomplikowaniu. Sztuka mima nie tylko pokonuje bariery językowe, ale też potrafi, co raz po raz udowadnia teatr wrocławskich mimów, ogarnąć bardzo szerokie rewiry przeżyć i doznań człowieka. Jest w stanie dotrzeć do intymnych złóż psychiki czł