"Proszę cię, powiedz" - tak rozpoczyna się sztuka Caryl Churchill, którą Monika Strzępka zdecydowała się wystawić ze studentami wrocławskiej PWST. Kilkadziesiąt postaci przedsta­wienia "Love & Information" wydaje się nie łączyć nic poza chęcią zdobycia lub przekazania informacji. W momencie jej uzyskania zdolni są jednak tylko - jak w pierwszej, otwierającej scenie - powtarzać bezradnie: "I co teraz? I co teraz? I co teraz?". Od opisu badań laboratoryjnych na kurzych mózgach, przez rozszy­frowanie znaczeń kolorów, próby przetłumaczenia chińskiej poezji, po wspomnienia z dnia ślubu przywo­łane przez amatorskie wideo. Churchill nie daje odbiorcy chwili wytchnienia. "Love & Information" ponad siedemdziesięcioletniej autorki brytyjskiej, nie­ustannie eksperymentującej z formą, przypomina chwilami facebookowy wall, gdzie informacje istotne mieszają się z trywialnymi, rysunkowe żarty ze złotymi myślami rodem z książek Paola Coelho, a oszołomionemu