Wczoraj rozpoczął się IX Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych iTSelF. W nurcie poza konkursem widzowie mogli zobaczyć "Witzelsucht", warsztat studentów Wydziału Aktorskiego warszawskiej Akademii Teatralnej w reżyserii Liwii Bargieł oraz dyplom z wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie - "Miłość" w reżyserii Cezarego Ibera - pisze Piotr Urbanowicz z Nowej Siły Krytycznej.

Witzelsucht to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się nadmiernym pobudzeniem i wesołkowatością (z niemieckiego: witzeln - dowcipkować, Sucht - uzależnienie). Ten typ schorzenia stał się tematem przedstawienia oraz inspiracją dla poszukiwań choreograficznych. W minimalistycznej scenografii, która składa się z rusztowania i niewielkiego, czarnego pudełka, ciała tancerzy pulsują w zniekształconych pozach. Aktorzy budują postaci wychodzą od dysfunkcji, niejako rodząc się z niej. DJ zajmujący miejsce na rusztowaniu wyznacza partyturę muzyczną, a zarazem rytm działań tancerzy. Czy rytmy techno niewolą, czy stanowią naturalną wykładnię ruchów nadpobudliwych ludzi? Jak można z nich wywnioskować, jest to nie tyle stan chorobowy, co raczej wpływ świata na jednostkę. Zarówno w stylizacji postaci jak i projekcjach dało się dostrzec relację między ponowoczesnym trybem życia a ciałem człowieka. Jakby nasza tożsamość była rozbita a nie jednolita.