PRZEDSTAWIENIA lalkarskiego trudno oceniać kryteriami stosowanymi w ocenie spektakli tea­trów dramatycznych. Trzeba jed­nakże pamiętać o zbieżności obu tych gatunków teatralnych w punkcie, któremu na imię: aktor. I dlatego, jeżeli będziemy mówili w niniejszej recenzji o pracy aktora-lalkarza, posługiwać się będziemy częściowo w jej ocenie kryteriami stosowanymi w odniesieniu do teatrów dramatycznych. Ponieważ jednak strona plasty­czna w teatrze lalek odgrywa b. dużą rolę, trzeba od niej rozpocząć omówienie spektaklu krakowskie­go. Pod tym względem widowisko stało na bardzo wysokim poziomie. Zarówno dekoracje - Czarciego młyna, lasu i pustelni, projekto­wane przez J. Skarżyńskiego i K. Mikulskiego, jak i lalki L. Minticz były pomysłowe, barwne, żywe. Lalki niepowtarzalne - leżące w charakterze roli, którą wykonywały - świadczą o bogatej inwencji ich twórczyni. A teraz kilka słów o samych "Igraszkach". Drda rozbudowa