Już drugi wieczór w bie­żącym miesiącu poświęca nasz Teatr Telewizji klasy­ce. Po "Fantazym" ujrzymy z kolei "Ifigenię w Taurydzie" Goethego w przekła­dzie E. Csato i w reżyserii E. Axera. Ostrożny w proroc­twach mogę jednak tym ra­zem zapewnić, że czeka nas piękny wieczór. "Ifigenia w Taurydzie" w swej pierwszej, niewierszowanej wersji powstała w ro­ku 1779. Źródłem natchnienia Goethego była tragedia najwięk­szego dramaturga starożyt­ności, Eurypidesa. Ale choć sam wątek obu dramatów jest identyczny u obu pisa­rzy, to koncepcja losu Ifigenii i jej brata Orestesa różni się u Goethego dość zasad­niczo do antycznego pierwo­wzoru. U Eurypidesa cały bieg wydarzeń jest zależny od woli bogów i przeznacze­nia, a losy ludzi są wyzna­czone przez odwieczne i nie­zmienne prawa. Goethe prze­suwa punkt ciężkości na człowieka i jego role. Na przykładzie Ifigenii ukazuje, ze człowiek mocą swego ro­zumu i charakteru może przezwyciężyć