Aleksandra Ścibor-Rylskiego zna­my jako autora powieści, ale prze­de wszystkim jako twórcę licznych scenariuszy filmów, realizowanych przez najwybitniejszych naszych re­żyserów. Jego pierwsza sztuka tea­tralna "Bliski nieznajomy", którą ujrzeliśmy obecnie na scenie, obra­ca się, zwłaszcza pod względem for­my, w kręgu filmu: konstrukcja jej nosi na sobie wyraźne znamiona sce­nariusza filmowego. Wciąż powraca­jącym motywem jest tu retrospekcja, która w dialogu toczonym przez parą bohaterów ukazuje przeszłość literata Antoniego. Jego życie ero­tyczne, opowiadane przez Magdę i uzupełniane przez niego samego ja­wi się przed widzem w kolejnych, nieledwie ekranowych obrazach. Autor nie poprzestaje na obrazach sytuacji, stara się odsłonić psychologiczno-obyczajową stroną życia erotycznego i małżeńskiego bohatera w oparciu o teorie psychologiczne, nie unikając nawet psychoanalizy. Zręcznie zbudowany i niepozbawiony humoru dialog części pierwsz