"Gwido, hrabia Blezu" Adama Naruszewicza w reż. Beniamina Bukowskiego w wykonaniu Trzeciej Grupy Krakowskiej. Pisze Patryk Kencki, członek Komisji Artystycznej V Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej "Klasyka Żywa".

"Gwido, hrabia Blezu" to tragedia Adama Naruszewicza, oświeceniowego pisarza, związanego najpierw z zakonem jezuickim, a następnie pełniącego godność biskupa smoleńskiego i wreszcie łuckiego. Dzieło to z różnych względów doceniali i doceniają historycy literatury. Wśród polskich osiemnastowiecznych tragedii historycznych "Gwido" wyróżnia się chociażby pomijaną przez innych naszych ówczesnych tragików średniowieczną tematyką. W utworze przedstawiony bowiem został wątek związany z krucjatami dziecięcymi zorganizowanymi w 1212 roku. W dziele Naruszewicza pojawiają się jedynie postaci męskie, co poniekąd wynika z tematyki utworu. Możemy jednak zakładać, że autor przewidywał wystawienie go na szkolnej scenie jezuickiej. W teatrach konwiktowych Towarzystwa Jezusowego obowiązywała zaś praktyka niewprowadzania postaci kobiecych na scenę. Jakkolwiek o tragedii Naruszewicza pamiętali historycy literatury, to jednak dzieło to na długie dziesiątki