Zrealizowana w legnickim Tea­trze Dramatycznym ,,Nie-Boska komedia" warta jest obejrzenia z trzech powodów. Są to: kla­rowny układ tekstu i istotne dla końca lat osiemdziesiątych prze­słanie, ogólnie przyzwoity (przy nie najlepszym w końcu zespo­le) poziom wykonania oraz (ma­jąca szansę stać się autentycz­nie wielką) tworzona przez Ma­riana Czerskiego rola Hrabiego Henryka. Podstawowym tropem inter­pretacyjnym stał się dla reżysera - Józefa Jasielskiego - pomysł Krasińskiego, by ,,Nie-Boską komedię" uczynić środkową częś­cią trylogii. Trylogia owa - jak wiadomo - opowiadać miała o trzech epokach rozwoju ludz­kości; ostatnia, właśnie nadcho­dząca, byłaby tą, w której ,,ludzie westchnęli ku zgodzie i jedności", tu powrócić ma ocalony przez "Duchy Pańskie" Hrabia Hen­ryk. Cząstkowym urzeczywistnie­niem zamysłu jest "Nie-Boskiej komedii część pierwsza", czyli tzw. ,,Niedokończony poemat" (opisanie młodzieńczych lat Hra­biego)