EN

3.01.1 Wersja do druku

Horzyca jako krytyk teatralny

Właściwa forma nazwiska i imienia: Wilhelm Henryk Hořitza. Pseud. i krypt.: Et., M.A., m.a., Konstanty Pretwic, Jerzy Śmigielski, W.H., wh., -wh-, zi, z. Ur. 28 II 1889 we Lwowie, zm. 2 III 1959 w Warszawie. Reżyser, dyrektor teatrów, kierownik literacki, wykładowca, redaktor, eseista, krytyk literacki, tłumacz, poeta, dramatopisarz. Krytyk teatralny. Syn Wilhelma Edwarda Hořitzy, urzędnika samorządowego w Husiatynie, i Katarzyny Klementyny z Drosenów. Gimnazjum ukończył w Stryju (1908). Stu­diował w 1908-1914 na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Wiedniu germanistykę, filologię klasyczną i historię sztuki. Przygotowywał tezę doktorską nt. "Szekspir i Kleist". Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionów Polskich i służył w nich do stycznia 1918 (wyszedł w stopniu sierżanta). W 1918 uczył języka niemieckiego w VII Gimnazjum we Lwowie i podjął pierw­sze próby literackie (ogłosił recenzję "Krzyku" Przybyszewskiego). W 1918-1921 odb

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

"Słownik polskich krytyków teatralnych", redakcja naukowa Eleonora Udalska, Fundacja Astronomii Pols

Autor:

Lidia Kuchtówna

Data:

05.11.2024