Z "CZARNĄ MASKĄ", mało znaną sztuką słynnego autora naturalistycznych dramatów społecznych Gerharta Hauptmanna, zetknął się KRZYSZTOF PENDERECKI przypadkowo. Zwrócił na nią jego uwagę holenderski drama­turg Dick Leutschner. Wywołała ona silne poruszenie twórczej wyobraźni poprzez swą mistyczną aurę, świat magii i wizerunek sił tajemnych drzemiących w człowie­ku. W zasadzie było to gotowe libretto, wymagające tylko skrótów i niewielkich modyfikacji. Kompozytor dokonał ich razem z reżyserem Harry Kupferem. Warto też nadmienić, że Penderecki pisał to dzieło na zamówienie festiwalu w Salzburgu, a prapremiera odbyła się tam 15 sierpnia 1986 r. Kolejne spektakle prezentowane były w wiedeńskiej Staatsoper. Ten współczesny taniec śmierci, rodem ze średniowiecza i ubogacony w baroku, spodobał się krytykom i publiczności. Nic w tym dziwnego. Klimat strachu, niepo­koju, zagrożenia - tak sugestywnie ukazany w "Czarnej masce" - to jakby wierne o