"Wdowy" w reż. Piotra Szczerskiego w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach. Recenzja Ryszarda Kozieja z Radia Kielce.

Premiera "Wdów" Sławomira Mrożka w Teatrze imienia Stefana Żeromskiego w Kielcach sześć lat temu była jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w kraju, przyjechał na nią sam autor i po spektaklu nie krył swego zadowolenia twierdząc, że z kilku światowych przedstawień jego dramatu to kieleckie było najlepsze. Inspiracją napisanej w Meksyku w 1992 roku sztuki stało się, jak autor sam twierdził, inne od europejskiego podejście mieszkańców Ameryki łacińskiej do śmierci, która w tamtej kulturze nie ma jak w Europie jednoznacznie przygnębiającej konotacji. Jest więc dramat Mrożka komedią, czarną co prawda, ale komedią. Prawdą jest też, że europejscy twórcy od lat próbowali ową konotację przełamać, jednak z mizernym skutkiem, choć przypominam sobie całkowicie zapomniane a genialne przecież opowiadanie "Pani Śmierć" Jana Kasprowicza z tomu "O bohaterskim koniu i walącym się domu" z początku XX wieku. Dla bohatera opowiadania Śmierć je