Z odejściem Zbigniewa Zapasiewicza z Teatru Współ­czesnego, Powszechny po­zyskał nie tylko znakomite­go aktora, ale także niebanalnego reży­sera, który jak mało kto zna teatral­ne rzemiosło od podszewki. Po cieka­wym "Nad złotym stawem", Zapasiewicz sięgnął po "Historie zakulisowe" Antoniego Czechowa. Tych kilka krótkich opowiadań o teatrze mówi o mechanizmach nim rządzących anegdotycznie. Bufet, gar­deroba, kulisy wydają się dużo cie­kawszym miejscem niż scena i to, co pokazuje się widowni. Bohaterami są już nie postacie literackie, ale lu­dzie z krwi i kości - z wadami, nało­gami i przyzwyczajeniami. Teatr spra­wia, że czują się lepsi, bardziej warto­ściowi, zapominają o codziennym ży­ciu. I my - widzowie - powinni­śmy brać z nich przykład. Przedstawienie przygotowane z roz­machem, z pięknymi kostiumami, z efektowną scenografią projektu Katarzy­ny Proniewskiej-Mazurek, nie będzie ro­ścić pretensji do miana wybitnego dzie­ł