Ten spektakl jest realizacją niezwykłego pomysłu dramaturgicznego. Scenarzysta i reżyser sztuki Jerzy Jarocki napisał jej tekst wykorzystując fragmenty dramatów Sławomira Mrożka ("Zabawa", "Emigranci", "Pieszo", "Alfa", "Portret"), jego szkic "Popiół i Diament?", a także oryginalne pieśni z lat stalinowskich. Premiera odbyła się przed rokiem w Teatrze Polskim we Wrocławiu i wtedy to jeden z recenzentów zauważył dowcipnie, że tę sztukę "Jarocki napisał Mrożkowi". Mamy trzy główne, przeplatające się ze sobą sekwencje - okres powojenny, lata stalinowskie i stan wojenny. Właśnie ten ostatni wątek, wyjęty z mało znanej sztuki Mrożka "Alfa" (1982) opisującej obóz internowanych, jest w spektaklu najmocniejszy i zarazem najbardziej przejrzysty. Równie dobrze sprawdzają się fragmenty "Pieszo" (1980), dramatycznej opowieści o polskiej tułaczce. Innych zgoła znaczeń nabierają fragmenty "Emigrantów". Dialog między inteligentem a prostakiem na emigrac