Można zaryzykować stwierdzenie, że w pewien sposób powstanie tego przedstawienia było nieuchronne. - W twórczości jednego z najwybitniejszych reżyserów polskiego teatru Jerzego Jarockiego dramaturga Sławomira Mrożka zajmuje miejsce szczególne. Do jego sztuk wraca Jarocki wielekroć, a ich inscenizacje zaliczają się do najbardziej znaczących prac w dorobku reżysera. Wspomnijmy tylko "Portret" ze Starego Teatru czy "Pieszo" w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Jarockiego inscenizacje sztuk Mrożka stawiane są za wzór wnikliwego i twórczego odczytania wizji autorskiej. Oprócz inscenizacji tekstów pisanych na scenę, w twórczości Jerzego Jarockiego pojawiają się spektakle będące teatralnymi zapisami własnych scenariuszy inspirowanych dziełem ulubionych autorów. Tak było z Witkacym, którego życie stanie się podstawą dwóch spektakli - "Staś" i "Grzebanie". I tak stać się musiało z twórczością Sławomira Mrożka, nie mniej ważnego dla Jarockieg