Moje porachunki z komunizmem są prywatne. Uważałem się za bohatera romantycznej rewolucji, a byłem tylko chłopcem na posyłki najbardziej paskudnej, bo obłudnej władzy, jaka kiedykolwiek się zdarzyła. Ale dlaczego mieć pretensje do oszusta, że oszukuje? Kto głupi, ten daje się oszukać, oszust robi tylko swoje. Dlaczego więc nie mieć pretensji do siebie tylko? (...) - S. Mrożek, "Mój życiorys", 1990.

Głośne przedstawienie Jerzego Jarockiego "Historia PRL-u wg Mrożka", które obejrzymy w wersji telewizyjnej, od premiery budziło sporo emocji. Jarocki jest jednym z niewielu twórców, który zdecydował się opowiedzieć wprost i dosłownie "swoją" historię powojennej Polski. Spektakl składa się z fragmentów trzech sztuk Mrożka - "Pieszo", "Zabawy" i "Portretu", a także autentycznych dokumentów z epoki. Dla wielu będzie to z pewnością wydarzenie ważne, pewnie też podzieli publiczność. Bo, choć spektakl pozbawiony jest jednoznacznych ocen, próbuje dotrzeć do jakiejś prawdy, opowiedzieć wspólną nam historię, którą każdy zna, ale która dla każdego jest trochę inna.